Gminy nie mają prawa pobierać opłat planistycznych na podstawie nowego miejscowego planu, jeżeli w starym nieruchomość miała takie samo przeznaczenie – wynika z uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Do krakowskiego WSA trafiła skarga dotycząca działki objętej planem uchwalonym w 1993 r.

Utracił on ważność w 2004 r., tak jak zresztą wszystkie stare plany uchwalone na podstawie ustawy z 1984 r. i wcześniejszych. Gmina, której dotyczyła skarga, szybko uchwaliła nowy (w lutym 2005 r.). Rok po wejściu w życie planu z 2005 r. właściciele sprzedali działkę. Gmina zażądała od nich opłaty planistycznej w wysokości 20 proc. wzrostu tej wartości, czyli 9773 zł. W opinii właścicieli działki władze gminy powinny wziąć pod uwagę plan z 1993 r., a nie z 2005 r., bo to jego uchwalenie miało wpływ na wartość nieruchomości. Trybunał Konstytucyjny orzekł niekonstytucyjność art. 37 ust . Według niego pobranie opłaty w sytuacji, gdy nowy plan nie zmienił przeznaczenia terenów i zasad ich zagospodarowania, prowadzi do zróżnicowania, które nie jest w żaden sposób uzasadnione.